Kurs poświęcony jest zaprezentowaniu wybranych, współczesnych nurtów psychoterapii par i rodzin, takich jak:

• podejście narracyjne do traumy,
• terapia wielorodzinna,
• gender w psychoterapii i badaniach,
• narracyjna terapia więzi
• terapia pary w oparciu o koncepcje stanów umysłu.

Stanowi uzupełnienie wiedzy zdobywanej przez terapeutów podczas całościowego szkolenia psychoterapeutycznego.

Kurs składa się zarówno z wykładów, dyskusji, jak i aktywnego ćwiczenia nowych umiejętności.

Jego unikalną cechą jest możliwość zdobycia specjalistycznej wiedzy podczas jednego pełnego szkolenia, bez konieczności uczestnictwa w kilku różnych warsztatach. Każdy uczestnik będzie miał wyjątkową możliwość uczenia się od wybitnych polskich psychoterapeutów, specjalistów w swoich dziedzinach, pracujących w różnych ośrodkach w Polsce. Każdy z wykładowców to osoba z dużym doświadczeniem praktycznym w terapii z parami i rodzinami.

Szkoła letnia jest stworzona na wzór kursów oferowanych w trakcie szkolenia psychoterapeutów brytyjskich. Prowadzenie jej w kontekście akademickim ma pomóc w zbliżaniu praktyki terapeutycznej oraz refleksji teoretycznej i badawczej.

Uwaga! Aktualnie nie prowadzimy naboru na kurs.

Aby zgłosić się na kurs należy:
1) wypełnić formularz elektroniczny,
2) dla psychologów i psychiatrów – przestawić dyplom ukończenia studiów wyższych, dla psychoterapeutów – dyplom studiów wyższych oraz zaświadczenie rozpoczętej lub ukończonej szkole psychoterapii.

• 1950 zł

Wpłat należy dokonywać po zakwalifikowaniu na kurs na konto:

Uniwersytet Warszawski Wydział Psychologii
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa
numer konta: 44 1160 2202 0000 0000 6084 9470
W tytule należy wpisać: Imię i Nazwisko oraz tytuł kursu

Każdy dzień poświęcony jest na omówienie innego zagadnienia z zakresu terapii par i rodzin. Z jednej strony gwarantuje to możliwość zaprezentowania szerokiego wachlarza zagadnień, ale jednocześnie pozwala na głębsze omówienie poruszonych tematów. Klamrą spinającą poszczególne dni jest dyskusja nad współczesnymi kierunkami rozwoju psychoterapii par i rodzin i możliwym wykorzystaniu tej wiedzy we własnej praktyce terapeutycznej.

Do każdego dnia kursu zaproponowana jest wybrana pozycja z literatury, tak aby umożliwić dalsze, już samodzielne studiowanie interesującego zagadnienia.

Dzień 1: Łączenie kawałków życia na nowo – praca z traumą w podejściu narracyjnym – prowadzi Maria Kasprowicz

„Zabierzmy naszych klientów na brzeg rzeki”- omówienie głównych założeń psychoterapii traumy w podejściu narracyjnym.

Obszar bezpieczeństwa/preferowane historie – prezentacja i praktykowanie wybranych sposobów prowadzenia rozmów terapeutycznych (map), użytecznych w pracy z klientami, którzy doświadczyli traumy.

Zastosowanie idei ceremonii definiujących w terapii traumy – pomoc w odzyskaniu i utrzymaniu poczucia godności, ważności i związku z innymi.

Narracje, uczucia, ciało, relacja – użyteczność modelu narracyjnego w terapii traumy.

• Polecana literatura:
  Morgan, A. (2011). Terapia Narracyjna. Wprowadzenie. Warszawa: Wydawnictwo PARADYGMAT
  D. Denborough (red.) (2006). Trauma. Narrative responses to traumatic experience. Adelaide: Dulwich Centre Publications

Dzień 2: Terapia wielorodzinna w praktyce psychoterapeutycznej – prowadzi Bartosz Treger

Celem zajęć jest przybliżenie modelu terapii wielorodzinnej (Multi-family therapy — MFT), która bazuje na terapii systemowej, psychodynamicznej terapii grupowej oraz teorii mentalizacji. Prowadzący ją terapeuci spotykają się z kilkoma rodzinami jednocześnie. Ten sposób pracy najczęściej stosuje się w powiązaniu z innymi metodami terapeutycznymi, ale może też stanowić samodzielną formę terapii.

• Polecana literatura:  
  Józefik, B., Treger, B. (2015). Terapia wielorodzinna w pracy z rodzinami z problemem przemocy w relacjach rodzinnych. Psychoterapia 1 (172), 47-57.

Dzień 3: Po co nam ten „straszny gender” w psychoterapii? – prowadzi Barbara Józefik

Co właściwie oznacza gender i dlaczego ma być przedmiotem refleksji i badań? W środowisku polskich psychoterapeutów pytania te dopiero w ostatnich kilku latach zaczęły być formułowane, mimo iż analizy genderowe rozwijane są w naszym kraju w wielu dyscyplinach naukowych od lat 90tych ub. wieku. Płeć stanowi podstawowy wymiar tożsamości, stąd sposób definiowania przez psychoterapeutów kobiecości/męskości i powiązanych z nimi ról wydaje się być szczególnie ważny w ich praktyce zawodowej. Jest więc istotne czy i w jakim stopniu psychoterapeuta reflektuje swoje doświadczenia, szczególnie doświadczenia rodzinne i wzorce kulturowe związane z płcią i powiązanymi z nią rolami, które mogą współkonstruować relację terapeutyczną i wpływać na przebieg procesu psychoterapii.

W trakcie zajęć o charakterze wykładowo-warsztatowym będzie miejsce na przedstawienie wyników badań, materiału klinicznego oraz reflektowanie własnych doświadczeń uczestników szkolenia.

• Polecana literatura:
  Józefik, B., Janusz, B. (2017). Rozpoznawanie znaczenia problematyki płci biologicznej i kulturowej wśród polskich psychoterapeutów. PSYCHOTERAPIA 3 (182), 15–30.

Dzień 4: Narracyjna terapia więzi – praktycy spotykają teoretyków – prowadzi Szymon Chrząstowski

Narracyjna terapia więzi jest podejściem terapeutycznym, u podstaw którego leży teza, że problemy pojawiające się w parze lub rodzinie mają swoje źródło w dysfunkcjonalnych sposobach realizacji potrzeb przywiązaniowych w bliskich relacjach. Twórcy narracyjnej terapii więzi starają się integrować wybrane elementy terapii systemowej, terapii narracyjnej oraz teorii więzi.

Przedstawione zostaną główne etapy terapii, tj.: 1) budowanie bezpiecznej bazy, 2) badanie narracji więzi, 3) rozważanie alternatyw, 4) integracja i podtrzymanie zmian. Omówiony zostanie podział rekomendowanych metod terapeutycznych w zależności od dominujących strategii przywiązaniowych.

• Polecana literatura: 
  Chrząstowski, S. (2017). Narracyjna Terapia Więzi: Teoria więzi jako inspiracja dla rozwoju nowych podejść w terapii. W: K. Lubiewska (red.). Przywiązanie. Związki intymne, osobowość, problematyka kliniczno-terapeutyczna (117-130).

Dzień 5: STAN UMYSŁU PARY – czym jest? Co zawiera? Jak powstaje? – prowadzi Hanna Pinkowska-Zielińska

Warsztat przybliżający analityczną pracę z parami w oparciu o koncepcję STANU UMYSŁU PARY (Mary Morgan, 2010). Będziemy pracować korzystając z pojęć: impas projekcyjny, projekcja, wewnętrzny obserwator, sytuacja wykluczania i bycia wykluczanym, przestrzeń trójkątna, stan umysłu pary. Jednym z celów warsztatu jest nabycie umiejętności rozpoznawania wpływu indywidualnej organizacji self na charakter tworzonego przez parę związku oraz proces tworzenia stanu umysłu pary.

• Polecana literatura:
  S. Ruszczynski (red.) (2012). Psychoterapia par. Teoria i praktyka w Instytucie Badań nad Małżeństwem Kliniki Tavistock. Warszawa : Oficyna Ingenium