Kurs ma na celu przygotowanie psychologa do wykonywania ekspertyzy w zakresie diagnozy nieznanego sprawcy. Ponadto celem zajęć jest zapoznanie uczestników z problematyką współpracy psychologa z organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości, w aspekcie szczegółowym diagnozy psychologicznej (profilu) nieznanego sprawcy przestępstwa.
W dostępnych psychologowi opisach zdarzenia (dokumentacja fotograficzna i filmowa miejsca zdarzenia oraz dokumentacja opisowa) poszukuje się cech i właściwości fenomenów życia psychicznego, które ujawniają się w zachowaniach i pozostawionych następstwach. Z konkretnych wskaźników – śladów psychologicznych, rozpoznaje się i opisuje przejawy procesów psychicznych sprawcy. Opisy te mają w ściganiu sprawcy przestępstwa przede wszystkim znaczenie wykrywacze, pozwalają zawęzić grupę a potem wytypować jednostkę.

Po ukończeniu kursu uczestnicy będą potrafili integrować wiedzę z różnych dziedzin psychologii w konceptualizacji przypadku, konceptualizować przypadek nieznanego sprawcy, współpracować w zespole (biegłych) w różnych rolach, na różnych etapach diagnozowania, przygotować się do wystąpienia w sądzie w charakterze biegłego opiniującego w sprawie nieznanego sprawcy czynu zabronionego.

Uwaga! Aktualnie nie prowadzimy naboru na kurs.

Termin kursu: –
Zapisy: –
Prowadzący: mgr Urszula Cur (Centralne Biuro Śledcze Policji)
Koordynator kursu: dr Małgorzata Toeplitz-Winiewska
Miejsce: Wydział Psychologii UW
Liczba miejsc ograniczona! (12 osób)

Aby zgłosić się na kurs należy wypełnić formularz, a następnie przesłać skan dyplomu ukończenia studiów magisterskich z psychologii lub świadectwa ukończenia studiów podyplomowych z zakresu psychologii sądowej. Najpóźniej pierwszego dnia kursu należy przedstawić oryginał dokumentu uprzednio wysłanego mailem.

Program:
1. Profilowanie naukowe nieznanego sprawcy
– Profilowanie – terminologia, procedury i zasady profilowania
– Kompetencje diagnostyczne i konceptualizacja przypadku
– Ślady materialne i ślady psychologiczne a czynności psychiczne sprawcy
2. Interpretowanie stylu działania sprawcy
– 5 kroków T. Szustrowej
– Odtwarzanie sylwetki psychologicznej ofiary
– Rekonstruowanie wydarzeń (stawianie i testowanie hipotez)
– Diagnozowanie procesów motywacyjnych
3. Organizowanie i raportowanie wyników
– Integrowanie wyników przeprowadzonych analiz
– Hipotezy o dyspozycjach psychologicznych (kryminologicznych, fizycznych) N.N. sprawcy
– Interwencja psychologiczna w proces śledczy: Procedura Typowania Sprawcy

Literatura:

• Bilikiewicz, A. (2009). Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: PZWL
• Cierpiałkowska, L. (2012). Psychopatologia. Warszawa: Wyd. Naukowe Scholar
• Cur, U. (2011). Znaczenie śladu psychologicznego w procesie wykrywania sprawców zabójstw. W: Konieczny J., Szostak M. (red.). Profilowanie kryminalne. Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business
• Cur, U. (2016). Metodyka diagnozowania psychologicznego nieznanego sprawcy na przykładzie zabójstwa na tle seksualnym. W: Kwartalnik Prawno Kryminalistyczny 2 (27). Piła: Wyd. Szkoły Policji
• Filipiak, M., Paluchowski, W.J., Zalewski, B., Tarnowska, M. (2015). Diagnoza psychologiczna: kompetencje i standardy. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wyd. PTP
• Gierowski, J. K., Jaśkiewicz – Obydzińska, T. (2002). Zabójcy i ich ofiary. Kraków: Wyd. IES
• Słysz, A. (2008). Typy diagnostów. Preferencje poznawcze psychologów a strategie diagnozowania. Poznań: Wyd. UAM
• Stemplewska Żakowicz, K. (2013) Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Sopot: GWP
• Strelau, J. (2015). Różnice indywidualne. Historia – determinanty – zastosowania. Warszawa: Wyd. Scholar, USWPS