Profilowanie kryminalne nieznanych sprawców czynów zabronionych
Celem kursu jest zapoznanie uczestników z metodyką profilowania kryminalnego nieznanego sprawcy. Zostaną szczegółowo omówienie procedury techniczne oraz terminologia i strategia rozwiązywania problemów. Uczestnicy w czasie zajęć praktycznych przećwiczą kluczowe obszarów profilowania i krytycznych momenty rozwiązywania łamigłówek śledczych.
Uwaga! Aktualnie nie prowadzimy naboru na kurs.
Termin kursu: –
Zapisy: przez formularz elektroniczny
Prowadzący: mgr Urszula Cur (psycholog śledczy, profiler, Komenda Główna Policji)
Koordynator kursu: dr Małgorzata Toeplitz-Winiewska
Miejsce: Wydział Psychologii UW, ul. Stawki 5/7, Warszawa
Liczba miejsc: min. 10, maks. 15 osób
Aby zgłosić się na kurs należy wypełnić formularz
Najpóźniej pierwszego dnia kursu należy przedstawić dyplom ukończenia studiów magisterskich.
Przed rozpoczęciem kursu należy przesłać skan zaświadczenia zatrudnienia na adres: kursy@psych.uw.edu.pl
Po wypełnieniu formularza należy uiścić przedpłatę w wysokości 150 zł na konto, która nie podlega zwrotowi w przypadku rezygnacji z uczestnictwa w terminie późniejszym niż 14 dni przed rozpoczęciem kursu.
1. Profilowanie przednaukowe i naukowe nieznanego sprawcy
- Profilowanie – terminologia, procedury i prawa profilowania (wykład)
- Podobieństwa i różnice w potocznym i naukowym wyjaśnianiu zdarzeń (wykład)
- Rozumowanie dedukcyjne, indukcyjne i abdukcyjne w pracy śledczego (wykład)
2. Wybrane zagadnienia psychologii śledczej
- Podstawy psychologii różnic indywidualnych – temperament, inteligencja i style poznawcze (wykład)
- Ciemna Triada Osobowości: makiawelizm, narcyzm, psychopatia (wykład + analiza przypadku)
- Czytanie śladów materialnych i psychologicznych z miejsca zdarzenia (wykład + ćwiczenie)
3. Metodyka profilowania kryminalnego – związki miejsca zbrodni ze sprawcą
- Rekonstruowanie przebiegu wydarzeń (ćwiczenie)
- Rozpoznawanie motywacji sprawcy (wykład + ćwiczenie)
- Jak sprawca popełnia i jak przeżywa przestępstwo (wykład + ćwiczenie).
Literatura:
Aronson, E., Tavris, C. (2008). Błądzą wszyscy (ale nie ja). Warszawa: Smak Słowa.
Całkiewicz, M. (2010). Modus operandi sprawców zabójstw. Warszawa: Wyd. Poltext sp. z o. o.
– Pojęcie modus operandi, s. 19 – 55.
Craig, E. (2010).Tajemnice wydarte zmarłym. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Gradoń, K. (2010). Zabójstwo wielokrotne. Profilowanie kryminalne. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer.
– Profilowanie kryminalne – przegląd współcześnie wykorzystywanych metod, s. 157 – 218.
Konieczny, J., Szostak, M. (red.) (2011). Profilowanie kryminalne. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer.
– Cur U. Znaczenie śladu psychologicznego w procesie wykrywania sprawców zabójstwa, s. 133 – 155.
Lilienfeld, S. O. i in. (2011). 50 wielkich mitów psychologii popularnej. Warszawa: Wyd. CiS.
– Psychoza na Sali sądowej. Mity o psychologii i prawie, s. 335 – 351.